Page 190 - VERGİ İCRA
P. 190
174 Muharrem ÖZDEMİR - VERGİCRA
Hazine ve Maliye Bakanlığı, ilgili mevzuat kapsamında belirlenen diğer şartların sağlanması koşuluyla katma değer vergisinin müracaat tarihinden itibaren 6 ayı geçmeyecek şekilde azami 6 taksitte tecil ve taksitlendirilmesi uygun görmüştür.202
1.4. Tecilin tatbikinde usul ve esaslar 1.4.1. Yetkili makam
A.A.T.U.H.K’nun 48 inci maddesinin üçüncü fıkrasına göre; tecil salahiyetini kullanacak ve bu salahiyeti devredecek olanlar yetkili birimlere göre aşağıdaki gibi belirlenmiştir.
a) Devlete ait amme alacaklarında ilgili vekiller,
b) İl özel idarelerine ait amme alacaklarında valiler,
c) Belediyelere ait amme alacaklarında belediye reisleri
Buna göre tecil işlemi ilgili alacağının durumu ve mahiyetine göre devlet, il özel idaresi ve belediyeler yetkili kılınmıştır. Tecilde taksit zamanları ve diğer şartlar tecile yetkili olan belediye başkanınca belirlenecektir. Belediye başkanı isterse tecil işlemini yapmayabilir. Çünkü tecil mecburi değildir. Belediye Başkanın takdirine bağlıdır.203
6183 sayılı Kanunun 48 inci maddesine göre, Devlete ait amme alacaklarında, tecil yetkisini kullanacak ve bu yetkiyi devredecek olanlar, ilgili bakanlardır. Tecil yetkisi, il özel idarelerine ait amme alacaklarında valilere, belediyelere ait amme alacaklarında ise belediye başkanlarına aittir.
Gelir İdaresi Başkanlığı tecil ve taksitlendirme yetkisini 2018/3 Tahsilat İç Genelgesi ile yeniden belirlemiştir. Buna göre, Vergi Dairesi Başkanlıkları, De erdarlıklar ve Vergi Dairelerine tanınan tecil ve taksitlendirme yetkisi aşağıdaki gibidir.
a) 6183 sayılı Kanunun 48 inci maddesi çerçevesinde tutar olarak tanınan tecil yetkisi;
→ 600 bin liraya kadar (bu tutar dâhil) Vergi Dairesi Başkanı,
→ 400 bin liraya kadar (bu tutar dâhil) De erdar,
→ 200 bin liraya kadar (bu tutar dâhil) Bağımsız Vergi Dairesi Müdürleri,
→ 50 bin liraya kadar (bu tutar dâhil) Bağlı Vergi Dairesi Müdürleri tarafından
kullanılacaktır.
202 20.06.2016 tarih ve 2016/02 Tahsilat İç Genelgesi
203 http://www.turkhukuksitesi.com(Danıştay 7. D. E.1975/3002, K 1976/453)