Page 438 - VERGİ İCRA

422 Muharrem ÖZDEMİR - VERGİCRA 1.3.3. Cebren yapılan tahsilât
6813 Sayılı Kanunun 47 inci maddesinin birinci fıkrasında amme alacağına karşılık rızaen yapılan ödemeler, ikinci fıkrasında da amme alacağına karşılık cebren tahsil olunan paralar ile ilgili usuller açıklanmıştır.
Aynı kanunun 54 ve 55 inci maddelerinde cebren takibin ödeme emri tebliği ile başladığı, ödeme emri tebliği ile beraber takipsiz alacakların artık takipli alacaklar haline dönüşeceği, amme idareleri arasındaki hacze iştirakte 69 uncu madde ve haczedilen malların paraya çevrilmesinde de 74 üncü madde hükümlerinin esas alınması gerektiği belirtilmiştir.
Bu bilgiler ışığında ödeme emri tebliğinden sonra takipli alacaklar nedeniyle amme idaresince tahsil edilen her türlü paralar cebren yapılan tahsilat kapsamında değerlendirilir ve tahsil zamanaşımını keser.
Örneğin, menkul malların satışında 4 adet satış tutanağı düzenlenir ve satış bedelinin ve tellâliye resminin yatırıldığını gösterir makbuzların tarihi ve numarası yazılır ve satış bedelinden, önce takip masra arı düşülür. Bu işlemin yapılması ile zamanaşımı kesilir.
1.3.4. Ödeme emri tebliği
Aynı Kanunun “Zamanaşımının kesilmesi” başlığını taşıyan 103 üncü maddesinde ise, ödeme emri tebliğ edilmesinin zamanaşımı süresini keseceği, kesilmesinin rastladığı takvim yılını takip eden takvim yılı başından itibaren zamanaşımının yeniden işlemeye başlayacağı hükmüne yer verilmiştir.
Örneğin, 1991/Ekim dönemine ait vergi borcunun tahsili için düzenlenen ve 31.7.1992 tarihinde tebliğ edilen ödeme emrinin tahsil zamanaşımını kestiği açıktır.481 Geçerli tebligata rağmen beş yıllık tahsil zamanaşımı süresi geçirildikten sonra tebliğ edilen ödeme emri ile alacağın takibe alınması yasaya aykırıdır.482
Diğer tara an, 16.05.1998 tarihinde şirkete tebliğ edilen ödeme emriyle kesilen tahsil zamanaşımının 01.01.1999 tarihinden itibaren yeniden işlemeye başladığı, bu ödeme emrinden başka borçlu limited şirket hakkında zamanaşımını kesecek herhangi bir işlem yapılmaması nedeniyle zamanaşımının 31.12.2003 tarihinde dolduğu anlaşılmaktadır.483
481 Danıştay 11. Dairesinin 22.05.2000 tarih ve Esas No:1999/5082, Karar No:2000/2214 482 Danıştay 7. Dairesinin 15.04.1996 tarih ve Esas No:1994/2345, Karar No:1996/1484 483 Danıştay 3. Dairesinin 20.01.2009 tarih ve Esas No:2006/3902, Karar No:2009/51