Page 186 - VERGİ İCRA
P. 186

170
Muharrem ÖZDEMİR - VERGİCRA
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM VERGİDE FAİZ VE ZAM
TECİL FAİZİ-GECİKME FAİZİ GECİKME ZAMMI-PİŞMANLIK ZAMMI
1. TECİL FAİZİ
1.1. Terminoloji ve Kavram
Türk Dil Kurumu’nun Türkçe Sözlüğüne göre Arapça bir terim olan Tecil “ecel” kökünden geldiği ve “erteleme” anlamında kullanıldığı bilinmektedir.195 Tecil bu anlamda kelime itibariyle başka zamana bırakma, daha sonraya bırakma anlamına gelmektedir.
Tecil Kavramı, değişik kanunlarda sıkça karşımıza çıkan önemli bir hukuk terimidir. Başta bu kavram eski hukuku oluşturan ve mecelleden başlayan ve 5237 sayılı Yeni Türk Ceza Kanununa uzanan bir yelpazede varlığını göstermektedir. Türk Ceza Kanununun 51 inci maddesi “Hapis Cezalarının Ertelenmesi” başlığında tecil kavramına yeni dilde yer vermiştir. Bunun yanında Borçlar Hukuku, İcra-İ as Hukukunda da dolaylı da olsa benzer düzenlemeler bulunmaktadır. Bu kapsamda Tecil Müessesesine en geniş yer veren kanun 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanunun 48 inci maddesidir.
Amme idarelerinin alacaklarının kanunlarda yer verilen sürelerde ödenmesi (tahsili) esastır. Ancak amme borçlusunun ödeme kabiliyetinin ticari hayatta sekteye uğrayabilme ihtimali pek tabi ki mümkündür. Amme alacağının vadesi gelmiş ve/veya geçmiş olmasına rağmen ödenmemesi halinde vakit kaybetmeden amme idaresince cebren tahsil edilmesi, haciz tatbik edilmesi ve haczolunan malların paraya çevrilmesi halinde mükellefi çok zor duruma düşürebilir. Bu nedenle amme borçlusunun talep etmesi halinde amme alacağının sürekliliği ve devamı açısından borcun belli bir süre ertelenmesi vergi barışının tesisi açısından önemlidir.
Bu nedenle iyiniyetli mükelle eri korumak, vergide sürekliliği sağlamak ve oluşabilecek mağduriyetleri önlemek amacıyla mükellefin borçlarını belli bir plan dâhilinde ödenmesi amacıyla bir süreliğine erteleyen ve amme alacağının ödenmesine esneklik sağlayan bu uygulamaya tecil müessesesi denir.
195 Prof. Dr. Selahattin TUNCER. YMM, Vergi Hukuku Açısından Tecil ve Taksitlendirme. Yaklaşım Dergisi Haziran 2006 Sayı:162


































































































   184   185   186   187   188