Page 291 - VERGİ İCRA

Bu nedenle her ne kadar Danıştay’ın muhtelif tarihlerde verdiği görüşler bu yönde olmasa da
Hazine ve Maliye Bakanlığının görüşleri doğrultusunda pişmanlık talebiyle verilen beyannamelerde
zarar gösterilmesi veya vergiye tabi matrah bulunmaması halinde verilecek beyannamelerin kabulü
Muharrem ÖZDEMİR - VERGİCRA
Tüm bu düzenlemelerin birlikte değerlendirilmesinden, beyannamelerin süresinden sonra
mümkün değildir.
doğduğunun kabulü zorunlu olup, vergi ziyaı cezası kesilmemesi için Vergi Usul Kanununun
verilmesi nedeniyle verginin zamanında tahakkuk ettirilmediği hallerde vergi ziyaının doğduğunun
371 inci maddesinde öngörülen koşulların gerçekleşmiş bulunması gerekmektedir.280
275
kabulü zorunlu olup, vergi ziyaı cezası kesilmemesi için Vergi Usul Kanununun 371 inci maddesinde öngörülen koşulların gerçekleşmiş bulunması gerekmektedir.285
Örnek: Mükellef (A)’nın 2019/Nisan dönemine ait katma Değer Vergisi beyan özeti aşağÖıdrnaekki:giMbiüdkier.llBefu(bAi)lg’nilıenr2ış0ı1ğ9ı/nNdiasamn üdköenlelmefi,npeişamitaknaltımkahüDkeüğmerleVreinrgdiseinbyeayraanrlöazneatbi ialeşacğeıkdaki
gibidir. Bu bilgiler ışığında mükellef, pişmanlık hükümlerinden yararlanabilecek midir?
midir?
Matrah
100.000
Hesaplanan KDV
18.000
Bu Dönem İndirilecek KDV
20.000
Önceki Dönem Devreden KDV
2.000
Devreden KDV
4.000
MMüküeklleelflienfin2021091/N9i/sNanisadnöndemöni emKaitmKaatDmeağeDr eVğergisVierbgeiysai nıbneınyanteıtnkıink teedtiklmikesiedsiolmnuecsuinda
ödensoecneukcuknatdmaaödeğnercevkerkgaistmi çaıkdmeğaedrığvınedrganisibçeıykamnnaadmığeınindapnişbmeaynalnıknatmalepnlinoplaişramkankalıbkultaeledpillmi esi
mümkün değildir.
olarak kabul edilmesi mümkün değildir.
Pişmanlık ve ıslah hükümlerinde sadece beyannamelerinde matrah gösteren mükelleflerin
Pişmanlık ve ıslah hükümlerinde sadece beyannamelerinde matrah gösteren
yararlanacağına ilişkin bir hükmün bulunmadığı ayrıca zamanında verilen beyannamede vergiye tabi
mükelle erin yararlanacağına ilişkin bir hükmün bulunmadığı ayrıca zamanında verilen
matrah olmadığını bildiren veya zarar beyan eden yükümlüler hakkında sırf bu nedenle re'sen takdir
hükbümeylaerninianmueydguelavnemrgaimyeastıagbeirmekairt.rah olmadığını bildiren veya zarar beyan eden yükümlüler hakkında sırf bu nedenle re’sen takdir hükümlerinin uygulanmaması gerekir.281
Vergi Usul Kanunu’nun 371 inci maddesinin amacı, pişmanlık duyan mükellefleri korumak olup,
286
kanunda pişmanlık hükümlerinden yalnızca vergi beyan eden mükelleflerin yararlanacağına ilişkin bir
Vergi Usul Kanunu’nun 371 inci maddesinin amacı, pişmanlık duyan mükelle eri
hüküm yoktur. Bu nedenle re'sen takdire gidilmesi hükümleri dolayısıyla zamanında verilmiş sayılması
korumak olup, kanunda pişmanlık hükümlerinden yalnızca vergi beyan eden mükelle erin
yolundaki amacına da ters düşer.287
yararlanacağına ilişkin bir hüküm yoktur. Bu nedenle re’sen takdire gidilmesi hükümleri
dolayısıyla zamanında verilmiş sayılması yolundaki amacına da ters düşer.282 285 Danıştay Dava Daireleri Genel Kurulunun 22.02.2008 tarih ve Esas No:2007/272, Karar No:2008/166
Vergiye tabi faaliyeti bulunmayan dönemlerde boş KDV beyannamesi verilmesi, Vergi Usul Kanunu’nun 371 inci madde dışında düzenlenen pişmanlık hükümlerinden yararlanmaya engel teşkil etmez.284
280 Danıştay Dava Daireleri Genel Kurulunun 22.02.2008 tarih ve Esas No:2007/272, Karar No:2008/166 281 Danıştay 11.Dairenin 15.01.1997 tarih Esas No:1995/5387, Karar No : 1997/220
282 Danıştay Yedinci Dairesinin 09.02.1983 tarih ve Esas No: 1981/2542, Karar No: 1983/217
283 Danıştay 3. Dairesinin 14.12.2004 tarih ve E:2004/1339; K:2004/3158
Danıştay 11.Dairenin 15.01.1997 tarih Esas No:1995/5387, Karar No : 1997/220
Kurumlar vergisi beyannamesini pişmanlıkla matrahsız olarak veren kooperatif adına, pişmanlık ve ıslah hükümlerine göre işlem yapılması gerekirken başka bir re’sen takdir sebebinin varlığı ortaya konulmadan salt matrahsız beyanname verilmesi nedeniyle re’sen takdire gidilmesi pişmanlık ve ıslah müessesesinin amacıyla bağdaşmamaktadır.283
286
287 Danıştay Yedinci Dairesinin 09.02.1983 tarih ve Esas No: 1981/2542, Karar No: 1983/217
284 Danıştay 9.Dairesinin 23.05.1993 tarih ve Esas; 1992/4478, 1993/2384 kararı