Page 292 - VERGİ İCRA
P. 292

276 Muharrem ÖZDEMİR - VERGİCRA
Vergi Usul Kanunu’nun 371 maddesinde pişmanlık hükümlerinden sadece beyannamelerinde matrah gösteren mükelle erin faydalanacağına dair bir hüküm bulunmadığından, beyannamesini söz konusu madde kapsamında pişmanlıkla veren ancak ödenecek vergisi çıkmayan mükelle erinde pişmanlık hükümlerinden yararlandırılması gerekir.285
Vergi Usul Kanununda, pişmanlık hükümlerinden yalnızca beyannamelerinde matrah gösteren mükelle erin yararlanacağına dair bir hüküm yer almadığından, diğer re’sen takdir nedenleri bulunmadığı sürece, re’sen takdir yoluna gidilemez.286
Pişmanlık dilekçesiyle birlikte zarar beyanında bulunan mükellef hakkında diğer takdir sebepleri bulunmadıkça sırf beyannamenin zamanında verilmediğinden bahisle re’sen matrah takdir edilemeyecektir.287
Pişmanlık dilekçesi ekinde matrahsız beyanname veren mükellef hakkında başkaca re’sen takdir nedeni bulunmadıkça bu fiil için kesilmesi gereken usulsüzlük cezasının 1 kat uygulanması gerektiği yönünde karar vermiştir.288
Pişmanlık talebiyle düzeltme beyannamesi verildiği, ancak söz konusu beyannamelerde ödenecek vergi çıkmıyorsa, bu beyannamenin pişmanlıkla kabul edilemeyeceği ile ilgili olarak 238 sayılı Vergi Usul Genel tebliğine göre, pişmanlık talebiyle verilen beyannamede zarar beyanı veya mahsuplar gibi nedenlerle ödenecek verginin bulunmaması halinde, pişmanlık talebi kabul edilmeyecek ve bu beyannameler için de yalnızca birinci derece iki kat usulsüzlük cezası kesilecektir.289
5.2.8. Elektronik ortamda verilen pişmanlık beyanı
Elektronik beyanname verme zorunluluğunun amacı, mükelle erin vergilendirmeye ilişkin ödevlerden biri olan beyanname verme ödevini yerine getirmede, gelişen bilgi iletişim teknolojilerinden yararlanmak, vergi beyannamelerinin kolay, hızlı, ekonomik ve güvenilir bir şekilde idareye intikalini sağlamak, beyannamelerin doldurulmasındaki hataların en aza indirilerek mükelle erin mağduriyetini önlemek, vergi dairelerinin beyanname kabul, tarh, tebliğ, tahakkuk ve tahsilat işlemlerindeki kırtasiyeyi azaltmaktır.290
285 Danıştay 11.Dairesinin 11.06.1996 tarih Esas No:1996/1357, Karar No:1996/2630
286 Danıştay 11. Dairesinin 09.01.1997 tarih ve Esas No:1995/3698, Karar No:1997/122
287 Danıştay 3. Dairenin 2.10.1986 tarih ve 1047 Esas No’lu Kararı
288 Danıştay 7. Dairenin 22.01.1988 tarih ve 138 Esas No’lu Kararı
289 Maliye Bakanlığı’nın 30.06.1997 tarih ve B.07.0.GEL.0.30/3044-371-647/27154 sayılı muktezası 290 İstanbul 5. Vergi Mahkemesinin 16.12.2009 tarih ve Esas No:2009/2269, Karar No:2009/3426


































































































   290   291   292   293   294