Page 664 - VERGİ TEKNİĞİ

664 Muharrem ÖZDEMİR - VERGİ TEKNİĞİ
Örneğin, menkul malların satışında 4 adet satış tutanağı düzenlenir ve satış bedelinin ve tellâliye resminin yatırıldığını gösterir makbuzların tarihi ve numarası yazılır ve satış bedelinden, önce takip masrafları düşülür. Bu işlemin yapılması ile zamanaşımı kesilir.
1.3.4. Ödeme emri tebliği
Aynı Kanunun “Zamanaşımının kesilmesi” başlığını taşıyan 103 üncü maddesinde ise, ödeme emri tebliğ edilmesinin zamanaşımı süresini keseceği, kesilmesinin rastladığı takvim yılını takip eden takvim yılı başından itibaren zamanaşımının yeniden işlemeye başlayacağı hükmüne yer verilmiştir.
Örnek: 1991/Ekim dönemine ait vergi borcunun tahsili için düzenlenen ve 31.7.1992 tarihinde tebliğ edilen ödeme emrinin tahsil zamanaşımını kestiği açıktır.600 Geçerli tebligata rağmen beş yıllık tahsil zamanaşımı süresi geçirildikten sonra tebliğ edilen ödeme emri ile alacağın takibe alınması yasaya aykırıdır.601
Örnek: 16.05.1998 tarihinde şirkete tebliğ edilen ödeme emriyle kesilen tahsil zamanaşımının 01.01.1999 tarihinden itibaren yeniden işlemeye başladığı, bu ödeme emrinden başka borçlu limited şirket hakkında zamanaşımını kesecek herhangi bir işlem yapılmaması nedeniyle zamanaşımının 31.12.2003 tarihinde dolduğu anlaşılmaktadır.602
1.3.5. Mal bildirimi, mal edinme ve mal artmalarının bildirilmesi
6183 Sayılı Kanunu’nun 60 ıncı maddesine göre mal bildirimi amme borçlusunun kendisinde veya üçüncü kişiler elinde bulunan menkul mal, hak, alacak ve gayrimenkullerin ödeme emri tebliğinden itibaren 15 gün içinde sözlü ve yazılı olarak bildirilmesidir.
Bunun yanında aynı kanunun 61 inci maddesine göre mal bildiriminde, malı olmadığını gösteren veyahut borca yetecek kadar mal göstermemiş olan borçlu, sonradan edindiği malları ve gelirindeki artmaları, edinme ve artma tarihinden başlayarak 15 gün içinde tahsil dairesine bildirmeye mecburdur. Amme borçlusunun 103/5 inci bendine göre, mal bildirimi, mal edinme ve mal artmalarının bildirilmesi halinde zamanaşımı kesilmiş olacaktır.
600. Danıştay 11. Dairesinin 22.05.2000 tarih ve Esas No:1999/5082, Karar No:2000/2214 601. Danıştay 7. Dairesinin 15.04.1996 tarih ve Esas No:1994/2345, Karar No:1996/1484 602. Danıştay 3. Dairesinin 20.01.2009 tarih ve Esas No:2006/3902, Karar No:2009/51