Page 229 - ÜSTADNAME
P. 229
Muharrem ÖZDEMİR - ÜSTADNAME 209
1.1.11.8.6. Maliye Müfettişlerinin Kaldırılmasına Tepkiler
2004 yılına geldiğimizde de yazılı basında sıkça Maliye Teftiş Kurulunun kapatılacağına
dair haberler yer almış ve Türkiye’nin 150 senedir denetlendiğinden bahisle maliye
müfettişliği mesleğine ve önemine vurgu yapılmıştır. Birçok yazar aynı anda bir gücün
düğmeye basmasını anımsatır gibi Teftiş Kuruluna methiyeler düzmeye başlamış ve
Kurul’un kaldırılmasının zararları anlatılmıştır.
Dünya Gazetesinde Perviz PUR, mali denetimin Cumhuriyet döneminde Hesap
Uzmanları Kurulu, Gelirler Kontrolörleri ve Vergi Denetmenlerince yerine getirilmeye
çalışılmış ise de uzman sayılarının daima çok kısıtlı tutulmasından bahsederek sorunlara
değinmiştir. Kendimize ait öz denetim kurullarımıza bir türlü gelişme olanağı tanınmadığı
ve IMF’ye sekiz tane niyet mektubunda da Kurulların kapatılmasına dair bir devlet
taahhütnamesi bulunmadığı, maliye denetim kurullarının kamu reformu ve maliyenin
reorganizasyonu kapsamında kaldırılmasına hiçbir gerekçe gösterilmeden kapatılmak
istenmesinin tarihte 1854-1855 yıllarını hatırlattığını yazmıştır. 226
Hâkimler öyleydi, ya diğerleri konulu köşe yazısı, her ne kadar hâkimleri ilgilendiriyor
gibi anlaşılsa da satır aralarında Maliye Müfettişlerinin dürüst ve çalışkanlıkları ele
alınmıştır. Konu malum Maliye Müfettişleri olunca yine sahneye rahmetli Hasan PULUR
girer. Çünkü PULUR, maliye müfettişlerinin en rahat yazı yazdırdıkları kişilerden biridir.
Yine, Maliye Müfettişliği yapmış eski üstatların çok özel hallerinin ele alınma
biçiminden PULUR’un bu yazıyı ısmarlama olarak yazdığı pek tabiki de rahatlıkla
anlaşılıyor. Devletin hazinesini koruyan maliyeciler, onlar, nasıl yaşıyorlardı? Örnekler
veriyorlardı. Cemal YEŞİL, Maliye Müfettişi ve Başbakanlık Müsteşarı, Mülkiye marşının
yazarı olmasına rağmen eşi hasta olduğu için evinde bulaşıkları kendisi yıkarmış çünkü ve
hizmetçi tutacak gücü yokmuş.
Cahit ZAMANGİL, Ticaret Bakanlığı Müsteşarıydı, emekli olduktan sonra Yenişehir’de
küçük bir kırtasiyeci dükkânı açtı, geçimini öyle sağlamaya çalıştı. Cahit AKYAR, PTT
Genel Müdürüydü, o da Maliye Müfettişi kökenliydi, emekli olduktan sonra Urla’ya
yerleşti, emekli maaşıyla yaşadı. Bugünkü değil, o günkü “milyarlar’la, kaç ihalenin altına
imza atmıştı kim bilir. Ya varlık vergisini yöneten kadro...Hepsi maliyeciydi, İstanbul’da
vilayet binasında çalışırlardı, öğle yemekleri peynir, helva, ekmekti; iki adım aşağıda
Sirkeci’den köfte getirip yiyemezlerdi.
Nedim ÖKMEN, Maliye Bakanlığı Teftiş Kurulu Başkan Yardımcısıdır, eski
Müsteşarlardan “Ali Rıza Bey’i evine yemeğe davet eder, sofraya tavuk gelince, Ali Rıza
Bey hayretle sorar: Senin aylığın, tavuk kızartmaya yetiyor mu?
226 Hüseyin Perviz PUR. Yeminli Mali Müşavir. Dünya Gazetesi. 15.10.2004
1.1.11.8.6. Maliye Müfettişlerinin Kaldırılmasına Tepkiler
2004 yılına geldiğimizde de yazılı basında sıkça Maliye Teftiş Kurulunun kapatılacağına
dair haberler yer almış ve Türkiye’nin 150 senedir denetlendiğinden bahisle maliye
müfettişliği mesleğine ve önemine vurgu yapılmıştır. Birçok yazar aynı anda bir gücün
düğmeye basmasını anımsatır gibi Teftiş Kuruluna methiyeler düzmeye başlamış ve
Kurul’un kaldırılmasının zararları anlatılmıştır.
Dünya Gazetesinde Perviz PUR, mali denetimin Cumhuriyet döneminde Hesap
Uzmanları Kurulu, Gelirler Kontrolörleri ve Vergi Denetmenlerince yerine getirilmeye
çalışılmış ise de uzman sayılarının daima çok kısıtlı tutulmasından bahsederek sorunlara
değinmiştir. Kendimize ait öz denetim kurullarımıza bir türlü gelişme olanağı tanınmadığı
ve IMF’ye sekiz tane niyet mektubunda da Kurulların kapatılmasına dair bir devlet
taahhütnamesi bulunmadığı, maliye denetim kurullarının kamu reformu ve maliyenin
reorganizasyonu kapsamında kaldırılmasına hiçbir gerekçe gösterilmeden kapatılmak
istenmesinin tarihte 1854-1855 yıllarını hatırlattığını yazmıştır. 226
Hâkimler öyleydi, ya diğerleri konulu köşe yazısı, her ne kadar hâkimleri ilgilendiriyor
gibi anlaşılsa da satır aralarında Maliye Müfettişlerinin dürüst ve çalışkanlıkları ele
alınmıştır. Konu malum Maliye Müfettişleri olunca yine sahneye rahmetli Hasan PULUR
girer. Çünkü PULUR, maliye müfettişlerinin en rahat yazı yazdırdıkları kişilerden biridir.
Yine, Maliye Müfettişliği yapmış eski üstatların çok özel hallerinin ele alınma
biçiminden PULUR’un bu yazıyı ısmarlama olarak yazdığı pek tabiki de rahatlıkla
anlaşılıyor. Devletin hazinesini koruyan maliyeciler, onlar, nasıl yaşıyorlardı? Örnekler
veriyorlardı. Cemal YEŞİL, Maliye Müfettişi ve Başbakanlık Müsteşarı, Mülkiye marşının
yazarı olmasına rağmen eşi hasta olduğu için evinde bulaşıkları kendisi yıkarmış çünkü ve
hizmetçi tutacak gücü yokmuş.
Cahit ZAMANGİL, Ticaret Bakanlığı Müsteşarıydı, emekli olduktan sonra Yenişehir’de
küçük bir kırtasiyeci dükkânı açtı, geçimini öyle sağlamaya çalıştı. Cahit AKYAR, PTT
Genel Müdürüydü, o da Maliye Müfettişi kökenliydi, emekli olduktan sonra Urla’ya
yerleşti, emekli maaşıyla yaşadı. Bugünkü değil, o günkü “milyarlar’la, kaç ihalenin altına
imza atmıştı kim bilir. Ya varlık vergisini yöneten kadro...Hepsi maliyeciydi, İstanbul’da
vilayet binasında çalışırlardı, öğle yemekleri peynir, helva, ekmekti; iki adım aşağıda
Sirkeci’den köfte getirip yiyemezlerdi.
Nedim ÖKMEN, Maliye Bakanlığı Teftiş Kurulu Başkan Yardımcısıdır, eski
Müsteşarlardan “Ali Rıza Bey’i evine yemeğe davet eder, sofraya tavuk gelince, Ali Rıza
Bey hayretle sorar: Senin aylığın, tavuk kızartmaya yetiyor mu?
226 Hüseyin Perviz PUR. Yeminli Mali Müşavir. Dünya Gazetesi. 15.10.2004
